Bir prensesli kitap aşığı, Cena ile söyleşi.

Kitaplar üzerine ilk söyleşi Cena ile yapıldı. Fotoğraf makinem yanımda olmadığı için maaelesef yukarıdaki sevimliyle idare edeceksiniz, zaten epey benziyorlar. Ve karşınızda Cena!

Okuyan Kedi: Cena naber nasılsın?

Cena: İyiyim. Dizimi vurdum demin. Acıyor.

OK: Nereye?

C: Kapıya. Jak itti çünkü. Anneme söyliycem.

OK: Tamam sonra kızarız ona. Şimdi ben sana kitaplarla ilgili sorular sorucam. Okumayı seviyorsun ya hani ondan. Tamam mı?

C: Yaa denize gidelim. Hani gidicektik, öyle dedin 1 saat önce.

OK: Daha erken. Soruları cevapla gideriz.

C: Tamam.

OK: O zaman önce kendini tanıt. Adın ne, kaç yaşındasın, kaçıncı sınıfa geçiceksin. Anlat hadi.

C: Adım Cena. 8 yaşındayım. Üçüncü sınıfa geçtim. Karnemin hepsi beş. Kardeşim var, ama daha bebek o. Adı Jak. Bir de kedim var. Adı Timo.

OK: Şimdi anlat bakalım kitapları seviyor musun?

C: Evet.

OK: Neden peki?

C: Çünkü öğretmenimiz kitap okumamız gerektiğini söyledi. Bir de annem de öyle dedi. Ondan seviyorum. Bir de eğlenceli olduğu için.

OK: Eğlenceli demek ki. En çok nasıl kitaplar okumayı seviyorsun?

C: Prensesli olanları. Bir de hani var ya kız aslında cadıymış ama çok sakar. Cadılıları da seviyorum. Bir de pembeli olanları.

OK: Annen sana masal okuyor mu geceleri?

C: Evet okuyor. Ama Jak mızıkçılık yapıyor hep korsanlı masal istiyor. Ondan annem bir gün korsanlı masal bir gün prensesli masal anlatıyor. Ama dün Jak erkenden uyudu ya hani seninle işte ondan annem korsanlı anlatmadı bana yine Prensesli anlattı.

OK: Ben de masal anlatıyorum sana, hiç onu söylemiyorsun. Anneninkiler daha mı güzel?

C: Seninkiler de güzel komikli bir de seninkiler. Bu akşam anlatsana.

OK: Tamam, söz. Ne zaman kitap okuyorsun sen peki Cena? Okuldan gelince mi mesela?

C: Denize gidelim hadi yaa. Bak hep çocuklar denize gidiyor. (mızıldamalar)

OK: Tamam biraz daha konuşalım sonra. Bak ne güzel sesimizi kaydediyorum, dinleriz sonra.

C: Şarkı kaydedelim. Şarkı söylesene. Hadi.

OK: Tamam sonra söylerim. Sen ne zaman kitap okuyorsun peki? Okuldan dönünce mi yoksa yatmadan mı?

C: Okuldan dönünce annem ödevlerini yap diyor. Ödevlerden sonra okuyorum. Bir de okulda teneffüslerde yağmur yağarsa okuyorum. Bir de okulda okuma saatinde. Öğretmenimiz kitap okurken görürse bize simli sticker veriyor. Benim on bir tane stickerım oldu. Pembe hem de. Gösteriyim mi sana yarın?

OK: Ooo aferin. Tamam yarın göster. Bu öğlen da bir şey okuyordun hani ben bahçeyi sularken. O hangi kitaptı?

C: Oz Büyücüsü. Hani aslanlı olan. Sen okumuyşmuydun Oz Büyücüsü'nü çocukken.

OK: Ben çocuk değil miyim artık? Yaşlı mıyım? Aşk olsun.

C: Ablasın.

OK: Öyle olsun. Evet okumuştum. Sevdin mi Oz Büyücüsü'nü?

C: Çok sevdim. Ama en çok Aslan'ı sevdim.

OK: Ben de onu sevmiştim. Peki, senin kitap okumayı sevmeyen arkadaşların var mı okulda mesela?

C: Var. Can sevmiyor. Ama o yaramaz zaten. Öğretmenimiz annesini okula çağırmıştı çünkü Can çok yaramazlık yaptı.

OK: Peki okudukların arasında en çok hangi kitabı sevdin sen? Bu yaz tüm okuduklarını bir düşün bakalım.

C: Hımmm... Şeyi sevdim. Peter Pan. Bir de Şirinler. İkisini sevdim en çok.

OK: Kitaplığını da anlat biraz. Hani odanda yeni yaptırdı baban.

C: Sen ne zaman gördün?

OK: E sen gösterdin ya. Unuttun mu?

C: Hıı. Kitaplarımı koydum. Ama en üst rafa en sevdiklerimi koydum. Prensesli olanları. Jak'ın kitabı yok daha, o koyamadı. Var aslında ama azıcık var.

OK: Tamam, röportaj bitti. En son ne söylemek istersin.

C: Denize gidelim hadi yaaaa.

OK: Tamam giyin hadi.