20 Temmuz 2013 Cumartesi

Koralin - Neil Gaiman




Gereğinden fazla karışmış masamda bir Koralin'lik yer açtım fotoğraf için
Bir yazarı sevip sevmediğime çok kolay karar verebilen biri değilim. Buna rağmen bir süredir Neil Gaiman’ı epey sevdiğimi söyleyebilirim, en az Terry Pratchett’ı sevdiğim kadar. Şimdi size Koralin’den bahsedeceğim, Gaiman’ın kızı Holly için yazmaya başladığı kitap, aynı zamanda yazarın en fazla zamanını aldığını iddia ettiği eser. Bir de çok gurur duyuyormuş Koralin ile, ki haklı.
2002 yılında Coraline adı ile yayınlanan bu kitap, 2009 yılında İthaki Yayınları tarafından basıldı. Öncelikle bu kitabın son derece esrarengiz bir yanından bahsetmek istiyorum. Şöyle ki, Koralin’e küçükler, çocuklar bayılıyor, maceranın peşinden sürükleniyorlar; büyüklerin ise uykulrını kaçırıyor ve son derece garip, ürkütücü, karanlık bir hikaye olduğu düşünülüyor. Neden peki? Bilmiyorum ama benim de rüyalarıma girdi, huzursuz etti. Önce biraz konusundan bahsedeyim.
Koralin Jones, yanlış hatırlamıyorsam, on yaşlarında bir kız. Ailesiyle yeni taşındıkları evde sürekli keşiflere çıkıyor, sıkıntıdan. Annesi de babası da kendi küçük dünyalarında kaybolmuş gibiler ve Koralin her tek çocuk gibi oldukça yalnız ve sıkılgan. Bu keşifler sonucu evin odalarından birinde paralel bir hayata açılan kapı buluyor. O hayatta da anne ve babası var ama gerçek ebeveynlerinden oldukça farklılar, çok da korkunçlar. Ve iki dünya arasında macera başlıyor, tüm bunlara konuşan bir kedi, oyuncu fareler ve kanatlı köpekler eşlik ediyor.
Hep konuşulan bir konu, çocuklara okuma alışkanlığı kazandırmak. Bana kalırsa heyecanlı seriler bu iş için biçilmiş kaftan. Bir seri kitabı olmasa da Koralin de bu iş için son derece uygun bana kalırsa. Çünkü Koralin çok sıradan bir çocuk. Canı hep sıkılıyor, yemek seçiyor, merak ediyor, sorular soruyor... Yaşımız kaç olursa olsun, kendimize benzer karakterleri okurken sanki biraz daha rahat hissediyoruz, sanki kalabalıkta bir tanıdığı görmüş gibi. Galiba bu nedenle çocuklar seviyor ama büyükler korkuyor, biz büyüklere maceraların hep mutlu sonla bitmeme ihtimalini hatırlattığı için.
Yaklaşık bir ay önce Penguen Kitabevi’nden almıştım bu sert kapaklı, minik kitabı, hatta indirim vardı ve 3 lira daha ucuzdu. Esas güzel olansa kitabın içindeki Dave McKean’a ait çizimler... Sırf onlara bakmak için bile alınabilir Koralin. 2008’de Harper Collins tarafından bir de graphic novel’ı hazırlanmış Koralin’in, merak edenler şuradan bakabilir. Bir de Henry Selick'in yönetmenliğini yaptığı filmi var! Ben izleyeli epey oldu, unuttum bile. Ancak renkleri, çizimleri pek sevmediğimi hatırlıyorum. Yine de merak ederseniz, IMDb sayfasına buradan gidebilirsiniz.
Koralin’in epey sevildiğini biliyorum. Bu nedenle Goodreads’in Koralin severlere önerdiği birkaç kitabı da paylaşmak isterim. Maalesef son iki tanesinin Türkçe çevirisi yok, ya da ben bulamadım.
  • Gökyüzü Dolu Şapka – Terry Pratchett
  • Un Lun Dun – China Mieville
  • Yürüyen Şato serisi – Diana Wynne Jones
  • Clockwork – Philip Pullman
  • House with a Clock in Its Walls – John Bellairs

6 yorum:

  1. Çok istiyorum okumayı *.*

    YanıtlaSil
  2. Yaşasııın, sonunda Koralin yazısı :)
    Ben de Koralin', çok seven küçükler ve okuduktan sonra uykusu kaçan büyükler arasında bir yerdeyim.(düğmelere bir süre bakamamıştım)
    Koralin'in filmi olduğunu bilmiyordum ama sanırım sen de çok tavsiye etmemişsin,yani bir şey kaçırmamışım :)
    Pazar sabahı mutlu oldum tanıdık bir yüz görünce :)Teşekkürler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Rica ederim (: Yani çok da hatırlamıyorum dediğim gibi filmi, yine de bir şans verilebilir belki de Koralin'in hatrına (:

      Sil
  3. Beni N. Gaiman ile tanıştıran ve sevdiren kitap :) Filmini ise sıkıldıkça izlerim.

    http://www.kontesce.com/2012/12/koralin-ve-gizli-dunya-neil-gaiman.html

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bu arada bloğunuzu yeni keşfettim, sevdim :) Elbet görseldeki kulaklığın da etkisi var bunda hihihi ( Başka bir rengi yakın merceğimde de şu sıra)

      Sil