Anneanne evinden ganimetler.

Her anneanne evinde mutlaka, şanslıysanız bir, şanssızsanız birden fazla çıplak fotoğrafınız evin çeşitli stratejik noktalarında yerlerini almışlardır. Sizin için çıplaklıkla eşdeğer olan açıkta kalmış lüp lüp etleriniz onlar için bir zamanlar ısırmamak için dişlerini sıktıkları kollar bacaklardır. Bence benim fotoğrafım oldukça sanatsal, estetik bir biçimde ayıp bölgelere atılmış gibi duran havluyu bence annemin Güzel Sanatlar mezunu olmasına borçluyum. Koca göbeğimi görmezden gelirseniz sevinirim. Zaten artık yok. Hiç.

Bu bakır kap şekerlik ama içine hiçbir zaman şeker konmadı. Çünkü bakırın zehirleme özelliğine sahip olduğuna inanılıyor bizim evde. Bu set üç parça. Bir de kandil ve vazosu var. Ben üzerindeki işlemelerine ve renklerine bayılıyorum. Küçükken ellemezdim bile, zehirlenme korkusu başetmesi epey güç bir şey çünkü.

Annenannem, kız kardeşleri, annem hepsi el işi konusunda epey yeteneklidirler. Ben sanırım henüz o kadar değilim. Bu parça ise evdeki en basit örneklerden biri. Basit olanın güzelliğine iyi bir örnek bence. Ben evime dantel koyar mıyım, ya da koyuyor muyum? Hayır. Ancak bakması, ellemesi hoşuma gidiyor. Bu arada dantel, iğne oyası gibi yoğun emekle işlenmiş şeyler illa da eskisi gibi televizyon üstüne vs. konarak sergilenmek zorunda değil. Son derece göze çok daha hoş görünen yöntemler mevcut. Bence böyle şeylere hemen burun kıvırmayın.

Bu parça anneannemin masasında duran eski mi eski bir kanaviçe işlemeden bir parça. Sarı-bej etamin kumaşı üstüne kahverengi iplikle işlenmiş. Çok güzel. Ve işlenmesinin üzerinden en az 40-50 yıl geçmiş olmasına rağmen hala sapasağlam duruyor. Minik delikleri ve erimiş yerleri görmemeye çalışıyoruz. İşlemesi hoşuna giden olursa, daha fazla fotoğraf çekip gönderebilirim.

Bu matruşka Rusya'da geçen yıllardan anneannemin payına düşen. Payına düşen yalaşık 18 matruşkadan sadece biri ama en güzellerinden biri. 

Çok ilginç ama ben kadayıf yemeğe birkaç hafta önce başladım. Çok sevdim. Bu haberi alan annem de cevizli kadayıf dolması yapmış. Çok lezzetli, öneririm. Tarif isteyene verilir.

Bu çaydanlık aslında çok daha devasa bir semaverin sadece bir parçası. Rus işi bu semaver de Rusya yıllarından kalma ve taa nerelerden getirildi İzmir iline. Renkler çok güzel ama daha hiç çay yapmadık içinde, süs olarak duruyor.

İşte anneanne evinin en sevdiğim detayı. 70 yıllık yer karoları. Şimdi arasak bulamayız. Renkler tam da fotoğraftaki gibi. Yer yer lekeler ve kırılmalar var. Ama onlara da yaşanmışlık diyorduk, değil mi?